De autobiografie door de eeuwen heen

De autobiografie door de eeuwen heen - Hoorcolleges Home Academy

De autobiografie door de eeuwen heen

Een hoorcollege over het literaire levensverhaal, van Augustinus tot heden

Door: Goedegebuure, Jaap

Luisterduur: 4 uur 7 minuten
Datum uitgave: 21/06/2024
ISBN: 9789085302674
Prijs: 20,00


Samenvatting

Terugblikken op je leven, vroeg of laat doen we het allemaal. We maken er een verhaal van, om greep te krijgen op het verleden, op wie we zijn geworden, wat we hebben meegemaakt, ervaren, fout gedaan, geleerd. Sommigen schrijven hun verhaal op, niet zelden uit een behoefte aan verantwoording. Of uit de behoefte om iets blijvends na te laten, wie weet een monument op te richten voor eigen eer en glorie.

In de westerse literatuur heeft het autobiografische genre oude rechten. We vinden het al in het oeuvre van de kerkvader Augustinus (354-430). In Confessiones (Belijdenissen), wat leest als een lange biecht, beschreef hij de geschiedenis van zijn bekering tot het Christendom die volgde op wat hij al een zondig leven beschouwde. Het boek was eeuwenlang maat- en richtinggevend. Rousseau ontleende de titel van zijn autobiografie, Confessions, rechtstreeks aan Augustinus.

In deze collegereeks gaat Jaap Goedegebuure uitgebreid in op de ontwikkeling van de autobiografie, van Augustinus tot vandaag de dag. De cruciale vraag daarbij is die naar het waarheidsgehalte. Hoe eerlijk ben je als biograaf dan wel boekhouder van je eigen leven? Hoe eerlijk kun je zijn, en wil je zijn? Nietzsche, auteur van de autobiografie Ecce homo, kwam tot de conclusie dat ieder leven zijn eigen waarheid heeft. Dat inzicht heeft zich in onze tijd uitvergroot tot het besef dat de waarheid een zeer betrekkelijk begrip is. In zijn huidige vorm is autobiografie al hoe meer autofictie geworden. Maar was het dat niet altijd al?

Download de bijlage bij het hoorcollege De autobiografie door de eeuwen heen.


Inhoudsopgave


H1. Inleiding op de autobiografie
H2. Augustinus – de christelijke traditie van biecht en verantwoording
H3. Benvenuto Cellini en Michel de Montaigne – de renaissancemens
H4. Jean-Jacques Rousseau – verkenning van de psyche
H5. Giacomo Casanova – een leven van liefdes
H6. Stendhal – de autobiografische roman
H7. Nietzsche – zie de mens
H8. Multatuli – misschien is niets geheel waar … en zelfs dát niet
H9. Louis Couperus en Hella Haase – metamorfose
H10. Menno ter Braak – politicus zonder partij
H11. Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir – zoeken naar het authentieke zelf
H12. Annie Romein-Verschoor en Anja Meulenbelt – het vrouwelijke ik
H13. Gerard Reve – de spirituele autobiografie
H14. Harry Mulisch – voer voor psychologen
H15. E. du Perron, Adriaan van Dis, Marion Bloem en Karin Amatmoekrim – het ik in het teken van herkomst en diversiteit
H16. P.F. Thomése, Atte Jongstra, Gerrit Komrij en Ilja Leonard Pfeijffer – autofictie


Over de spreker: Goedegebuure, Jaap

Jaap Goedegebuure is emeritus-hoogleraar Nederlandse letterkunde. Hij studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit Leiden en algemene literatuurwetenschap aan de Universiteit Utrecht. Hij promoveerde in 1981 in Leiden bij H.A. Gomperts op het werk van de dichter Hendrik Marsman met het proefschrift Op zoek naar een bezield verband. Van 1981 tot 1998 was hij literatuurcriticus bij het opinieweekblad Haagse Post, later HP/De Tijd, totdat hij werd opgevolgd door columnist Max Pam. Goedegebuure was van 1986 tot 2005 hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg. Daarnaast gaf hij van 2003 tot 2006 colleges aan de Radboud Universiteit te Nijmegen als bijzonder hoogleraar monumentaal literair erfgoed. In 2005 volgde hij Ton Anbeek op als hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Leiden. In 2012 ging hij met emeritaat. Hij toont zich een bewonderaar van het werk van onder anderen Gerard Reve, W.F. Hermans, Hugo Claus, Menno ter Braak, Frans Kellendonk en E. du Perron. In 1999 publiceerde hij Zee, berg, rivier, de biografie van Hendrik Marsman.