Na de grote verwoestingen van de Eerste Wereldoorlog heerste er enige tijd groot optimisme dat de wereld in vrede en veiligheid zou kunnen leven en safe for democracy kon worden. De verdragen die na die oorlog werden gesloten, waren buitengewoon veelomvattend en het resultaat van zeer lange onderhandelingen door zeer veel partijen. Zij behelsden veel meer dan simpele vredesverdragen. Zij beoogden een geheel nieuw Europa te creëren. Een Europa van grondwetten, democratieën en vrede. In zijn college gaat Peer Vries uitgebreid in op het grote verschil tussen dat optimisme en de realiteit. Het interbellum was allesbehalve een periode van democratisering en wereldvrede. In de meeste Europese landen kwamen autoritaire regimes aan de macht, terwijl na enige tijd ‘wereldvrede’ ook een illusie bleek.

Download de bijlage bij het hoorcollege Het Europa van dictators.